Wat te vragen van uw LMS-leverancier? (#3)
We kennen allen de acroniemen SCORM en AICC, en u vraagt het aan iedere leverancier of ze deze standaarden ook ondersteunen. Wat u zich echter niet realiseert is dat u de verkeerde vraag stelt. De beschikbare standaarden hebben maar een beperkt doel en geven weinig garantie vanuit een praktisch oogpunt. Er worden te veel aannames gemaakt ten aanzien van wat de standaards doen en de claim van leveranciers dat men deze standaarden ondersteund geeft een vals gevoel van veiligheid hetgeen leidt tot een onaangename bewustwording als men eenmaal de oplossing heeft geïmplementeerd. In dit artikel heeft Gideon Sheps 3 tekortkomingen op drie verschillende gebieden voor het voetlicht gebracht (implementatie, content selectie, rapportages & analyses) waarvan u op de hoogte zou moeten zijn als u een e-learning oplossing implementeert.
Het 'Distributed Content' Probleem
InADL, de bedenkers van SCORM, selecteerden alleen de JavaScript implementatie van de twee beschikbare opties binnen AICC. Dat maakte het eenvoudiger voor content ontwikkelaars en is goed als content en LMS op dezelfde server staan. In andere woorden, het dominante US-Army model heden ten dage en ADL werkt voor de US Army.
Dit heeft echter wel een probleem gecreëerd voor content dat op afstand wordt opgestart. ("remotely launched" zo u wil). Als uw content op de server http://content.leverancier.com staat en het LMS op http://learning.mynbedrijf.com , zijn de beveiligingsrestricties met JavaScript zodanig (het voorkomen van "cross site scripting") dat de content niet opstart. Zelfs als de content op één van uw andere servers staat kan het voorkomen, afhankelijk van de configuratie van uw wide area netwerk, dat ook die niet opstart. HACP, de andere optie toegestaan binnen AICC, heeft niet hetzelfde beveiligingprobleem of -beperking.
Voor uw organisatie betekent dit wellicht dat u niet de voordelen van content hosting opties heeft, zonder ook het LMS door dezelfde leverancier te laten hosten. Dit voorkomt ook content te gebruiken van verschillende (concurrerende) leveranciers of misschien zelfs wel uw eigen content. LMS'n geoffreerd door content leveranciers bieden daarnaast niet altijd alle mogelijkheden die uw organisatie nodig heeft en ondersteunen veelal niet klassikaal onderwijs omdat dat geen omzet genereert voor de content leverancier.
Het resultaat is dat er minder opties zijn voor kopers van e-learning: of gebruik geen content dat wordt gehost door een leverancier of u verbindt zich aan één leverancier van content of (de optie waarvan u wellicht een maagzweer over houd) u gebruikt meerdere LMS'n - één voor iedere set van content en een interne oplossing voor zelf ontwikkelde content en klassikale trainingen.
Er zijn technische oplossingen voor het JavaScript probleem die gebruik maken van digitaal gesigneerde applets, maar het zal meer kosten en het verhoogd de complexiteit. Deze applets moeten manueel geïnstalleerd worden op iedere desktop in uw organisatie, iets dat we met z'n allen proberen te voorkomen als we gebruik maken van web-based applicaties. In bedrijven waar alles strikt wordt gecontroleerd met betrekking totdat wat wel en niet geïnstalleerd wordt, kan het makkelijk 6 maanden duren totdat de IT-afdeling het heeft getest en goedgekeurd en nogmaals 6 maanden voordat de installatie op grote hoeveelheden PC's ervan is gepland en uitgevoerd.
Gelukkig is AICC (nog) niet verdwenen. Als u gedistribueerde content gebruikt, gebruik eenvoudigweg AICC. Maar waarom vragen we onze leveranciers dan om SCORM compliant te zijn? Vermoedelijk willen we datgene wat SCORM meer heeft dan AICC? Of niet soms? Levert SCORM-compliance ons iets dat we kunnen gebruiken? Weten we dan ook welke voordelen dat heeft ?
Dat brengt ons op het volgende probleem.
Waar zijn de her-bruikbare content objecten?
Om als content SCORM compliant te zijn is het minimaal noodzakelijk in de juiste 'taal' te kunnen communiceren met een LMS. Datgene wat gecommuniceerd moet worden, is eigenlijk heel weinig en verschilt bijna niet van AICC . Een van de belangrijkere redenen, voor de ontwikkeling van SCORM, was het mogelijk maken van hergebruik van content op het kleinst logische onderdeel daarvan.
Dit betekent dat content moest worden ontwikkeld als meervoudige 'sharable content objects' (de SCO in SCORM), van wie een ieder onafhankelijk kan worden opgestart en hergebruikt. Komt de huidige commercieel beschikbare content deze belofte na? Het antwoord is een duidelijk NEE! Content leveranciers, de goede daargelaten, hebben een minimale SCORM communicatielaag toegevoegd en hebben iedere cursus opgezet als één SCO. U als klant wint daar niets bij. Waarom? Omdat er alleen gevraagd is of ze SCORM ondersteunen. Minimale ondersteuning betekent in dit geval dat men de invulling weet te creëren tegen de laagst mogelijk kosten. Cruciaal is het jezelf de vraag te stellen "waarom zou een content leverancier zijn content herschikken tenzij er ook geld mee verdiend kan worden?" Totdat content leveranciers een nieuw model hebben gevonden, waarmee omzet gegenereerd kan worden, zullen ze wachten met het presenteren van multi-SCO content.
Is het antwoord derhalve dat alleen content gekocht moet worden dat echt multi-SCO is? Het bestaat maar als kopers maken we veelal de beslissing met onze beurs en beslissen daarmee tevens hoe belangrijk het onderwerp ook al weer was.
Ongelukkigerwijs is het verhaal aan de LMS zijde niet veel beter. Er zijn LMS'n die multi-SCO content ondersteunen (niet ieder LMS, en u moet er naar vragen), maar het onderwerp wordt complexer als u ook vraagt of het LMS in staat is die multi-SCO units van off-the-shelf content te herschikken of opnieuw opstarten in een andere volgorde. Ik ben ze nog niet tegengekomen.
Content ontwikkeltools helpen ook niet, omdat u niet het door u gekochte content uit elkaar mag halen en opnieuw mag samenstellen (veelal zijn hier technische en juridische obstakels). We zijn dan terug bij de vraag waarom een content leverancier u die mogelijkheid zou geven zonder daarbij zelf voordeel te kunnen behalen.
Definieer Compleet!
Is een cursus compleet afgewerkt als u voorbij de laatste pagina bent? Is de 'student' klaar als hij/zij slaagt voor de test? Of is dit zo wanneer de 'student' er alles heeft uitgehaald wat hij/zij op dat moment nodig had?
Dit is één van de belangrijke meetmomenten om te bepalen of e-learning initiatieven dat brengen (b.v. ROI) wat u uw stuurgroep, die u het budget beschikbaar hebben gesteld, heeft beloofd. Op een e-learning conferentie die ik bezocht werden meerdere uitspraken gedaan door gebruik te maken van dezelfde statistieken (70% van alle e-learning cursussen worden gestart maar zullen nooit beëindigd worden) ter ondersteuning van het bewijzen van twee tegenover elkaar staande beweringen. De eerste spreker probeerde het gehoor te overtuigen dat content beter ontworpen moest worden omdat 70% van de starters een cursus niet beëindigden. Zijn organisatie was natuurlijk in staat dat te doen. De andere spreker gebruikte hetzelfde percentage om aan te tonen dat e-learning succesvol was. Zijn argumentatie was dat trainingstijd efficiënter gebruikt werd. Mensen deden alleen wat noodzakelijk was en gingen niet in op onderdelen die men niet nodig had of niet interessant vond. Beide situaties kunnen van toepassing zijn voor uw organisatie. Maar hoe ontdekt uw organisatie wat er werkelijk gebeurt? De 'Standaarden' laten ons hierbij in de steek.
Beiden, AICC en SCORM, hebben een 'completion status'-informatie dat wordt gecommuniceerd van de cursus naar het LMS. De standaarden definiëren hoe er wordt gecommuniceerd en welke waarde (b.v. incomplete, pass, fail, complete) er verzonden wordt. Helaas kunnen de standaarden ons niet van meer informatie voorzien. Het grootste probleem is dat niemand ooit 'compleet' heeft gedefinieerd. Voor sommige cursussen bent u klaar als u de laatste pagina heeft gelezen (en ook alleen de laatste pagina!) terwijl anderen de status bepalen op basis van een ingebouwde test. Iedere leverancier kan een verschillende definitie gebruiken en uw eigen definitie komt dan waarschijnlijk niet overeen met één van die definities.
Wat willen de organisaties zien met wie ik heb gesproken? Percentage ten opzichte van compleet is er één. Dit is een goed startpunt: heeft men 10% of 70% van het materiaal gezien. Het onderscheiden van 'voortgang' ten opzichte van 'slagen/niet slagen' is ook een mooie optie. U kunt nagaan of iemand alles leest, maar eenvoudigweg geen test doet of niet slaag na het lezen van slechts één hoofdstuk! Sommige LMS'n kunnen dit met de content van de leverancier zelf omdat men de restricties van de standaarden heeft herkend. Maar dit lost niet het probleem op als u meerdere content leveranciers gebruikt. Het in zee gaan met slechts één leverancier, zoals u nu wel weet, kent risico's en is geen goede oplossing.
Echter het klagen omtrent wat we niet hebben lost niets op. Het geeft u ook geen oplossingen.
Wat is er dan wel?
Zijn AICC en SCORM een verspilling van tijd? Nee, maar u moet wel het één en ander in het achterhoofd houden als u de 'standaard compliance' vraag in uw RFP stelt. Het lost een probleem op met maar een smalle, technische, scope omtrent communicatie tussen content en LMS, en het gaat over slechts een beperkte hoeveelheid informatie. Als uw content en het LMS dezelfde taal spreken heeft u een betere kans dat de communicatie tussen content en LMS ook bruikbaar is. Dus vragen is OK.
Als u dan met uw leverancier spreekt, is het beste advies dat we u kunnen geven: zet alle aannames en verwachtingen duidelijk op papier omtrent wat u verwacht over de standaarden. Vraag zeer specifiek: "kan uw LMS/Content … of ondersteund uw LMS ….". Spreekt u met een content leverancier over de eigen in-house LMS functionaliteit, vraag dan specifiek naar welke functies alleen werken met hun eigen content. Bouw scenario's in plaats van een waslijst aan vereisten. Het is iets moeilijker maar u krijgt betere antwoorden en heeft achteraf minder verassingen.
Vrij vertaald en geredigeerd door: Bouko Noor
Business Development Manager Europe voor NetDimensions Ltd.
Gideon Sheps is een onafhankelijk IT en E-Learning Consultant met een lange lijst van vragen en scenario's die u uw potentiële leveranciers kunt vragen. Hij was o.a. Director of Client & Technical Services bij NetDimensions, en was betrokken in LMS planning en implementatie projecten wereldwijd. U kunt hem bereiken op: Gideon@Sheps.net
Bouko Noor
Manager Business Development - Europe
NetDimensions
bouko.noor@netdimensions.com