Over JuJuutje, kennis delen en voetbal
Onderstaande blogpost heb ik geschreven ter gelegenheid van de pensionering van edublogger en voormalig ICTO-adviseur van Zuyd Hogeschool, Judith van Hooijdonk (aka JuJuutje). In deze blogpost besteed ik ook aandacht aan het belang van kennis delen en bloggen.
Judith van Hooijdonk is voor mij altijd een beetje JuJuutje gebleven. Als ik me goed herinner heb ik haar namelijk zo leren kennen. Eerst via twitter dat toen nog leuk en leerzaam was. We hebben er beiden een tijd geleden afscheid van genomen. Vervolgens via de weblog 2bJammed die zij met Marcel op 27 november 2009 is gestart (https://2bejammed.org/2009/11/27/weblog-doen-of-laten/). Inmiddels schrijft Judith vooral via Love 2 Share: https://judithvanhooijdonk.nl/
Fysiek hebben wij elkaar volgens mij voor het eerst ontmoet tijdens de SURF Onderwijsdagen of tijdens een Edubloggers diner. Hou me ten goede. Ik ben de 60 ook gepasseerd.
“Verwondering is het verlangen naar kennis”, schijnt Thomas van Aquino ooit gezegd te hebben. En wat hebben we ons de afgelopen jaren vaak verwonderd. Over technologische ontwikkelingen, maar ook hoe daarmee -bijvoorbeeld binnen onderwijsinstellingen- mee is omgegaan. Judith en ik waren en zijn beiden fervent voorstander van het delen van kennis met anderen. Kennis vermeerdert namelijk, als je het deelt. Of zoals oud-SER-voorzitter Alexander Rinnooy Kan ooit sprak: “Kennis is de enige grondstof die toeneemt bij uitputtend gebruik.”
Sociale media als weblogs, destijds Twitter en later LinkedIn lenen zich op zich hier ook goed voor. Recent hebben generatieve AI-toepassingen ook een positie verworven als middelen voor het ontwikkelen en delen van kennis. Daar wil ik niet verder bij stil staan, want dat maakt geen deel uit van de gemeenschappelijke geschiedenis van JuJuutje en mij.
Judith en ik hebben de aard van sociale media helaas ook zien veranderen. Twitter is verworden tot een obscuur riool van “abjecte en infame” opvattingen (om Bram Moszkowicz te parafraseren). LinkedIn is bij tijd en wijlen vooral een ‘goed nieuws show’ en profileringsplatform voor alfamannetjes (hoor wie het zegt).
Weblogs zijn nog steeds prachtige media voor leren en kennis delen. Ik heb blogposts ooit ‘Thoughts under construction’ genoemd. Al schrijvend herstructureer je je gedachten. Het draagt m.i. bij aan het vermogen om in toenemende mate regie te nemen over het leerproces; aan ‘agency’ dus. Het belang van schrijven zit ‘m niet in het uiteindelijke resultaat, maar veel meer in het proces. Gebruik AI dus daarvoor daarom alleen ondersteunend en niet als substituut! Schrijven is een cognitief proces, als je de dialoog er vervolgens over voert, is ook sprake van een sociaal proces. Precies zoals de Deense hoogleraar Knud Illeris het ooit heeft bedoeld: leren als cognitief en sociaal proces (bron: https://www.te-learning.nl/blog/de-relatie-tussen-banduras-social-learning-theorie-en-de-leerdimensies-van-illeris/).
We moeten dus meer schrijven en bloggen. Helaas lijken er steeds meer zogenaamde Edubloggers over te blijven. Ze stoppen in verband met ander werk of vanwege minder motivatie, beschouwen zich niet meer als Edublogger, overlijden helaas, of schrijven nog steeds, maar dan via LinkedIn. Voor wie wil weten waarom je je weblog niet zomaar moet inwisselen voor LinkedIn, zie: https://www.te-learning.nl/blog/publiceer-niet-alleen-op-linkedin/
En dan heb je natuurlijk nog de categorie ‘pensionado’s’ (m/v/gn). Aangezien een leven lang ontwikkelen niet stopt bij je pensioen, is stoppen met bloggen als je stopt met (betaald) werken, daarom eigenlijk geen goed plan. Dus, Judith…..
Judith en ik kennen elkaar dus aanvankelijk via de ‘Edubloggers-sfeer’. Ik kan me echter ook herinneren dat Judith en ik ooit samen met Daniëlle Quadakkers bij het Heerlense MijnStreek zijn wezen eten. Dat was ook een fraai staaltje van kennis delen. Daniëlle en ik zijn allebei fan van Roda JC, Daniëlle actief, ik (be)lijdend. Ik vertelde toen onder meer dat ik tijdens Nederland-Argentinië in 1998 geblesseerd ben geraakt toen Dennis Bergkamp (“Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp”, de fantastische winnende treffer maakte.
Ik rende juichend door de kamer, gleed uit en klapte met mijn rechterbil op de hoek van de eetkamertafel. Judith dacht tot aan het begin van het etentje dat voetbal maar een spelletje was. Maar voetbal is GEEN spel. Gelukkig ging Judith dat ook zien, toen ze het door had. Goethe zei niet al: Einer neuen Wahrheit ist nichts schädlicher als ein alter Irrtum.
Een tijd daarna kreeg ik echt de kans om meer intensief met Judith samen te werken. Zuyd Hogeschool huurde mij in om het selectieproces van een nieuwe digitale leeromgeving te begeleiden, en om daarna de invoering van de geselecteerde applicatie als projectleider te begeleiden. Judith was als ICTO-adviseur actief als lid van het projectteam, samen met onder meer de veel te vroeg overleden sympathieke Kirchroädsjer jóng Ruud Habets. Dat we ook na dat project nog contact hebben gehouden, zegt voldoende.
Judith aka JuJuutje: het ga je goed, blijf jezelf, blijf kennis delen. Ik hoop dat je nog alle kans krijgt om te genieten van de vele ‘kamers’ die je nog gaat betreden.
Verder hebben we ter gelegenheid van dit afscheid ook nog met een aantal mensen een podcast gemaakt. In het eerste deel blikken we terug op educatieve technologieën sinds 1985 (toen Judith startte met werken). In het tweede deel van deze podcast gaan we vooral in op AI.
The post
Over JuJuutje, kennis delen en voetbal first appeared on
WilfredRubens.com over leren en ICT.
Lees het hele
artikel