Bloggers

De tweede fase van digitale transformatie binnen onderwijs en opleiden

Onderwijsinstellingen en opleidingsinstituten zijn amper gestart met digitale transformatie, of AI luidt de tweede fase hiervan al in. Aldus David Weil in Digital Transformation 2.0: The Age of AI. Waar moeten instellingen hun focus op leggen?

Dave Weil verkent in dit artikel de evolutie van digitale transformatie (Dx) in het (hoger) onderwijs, met een specifieke focus op de integratie vanAI. Hij schrijft dat de EDUCAUSE Dx Journey als kader de afgelopen jaren onderwijsinstellingen heeft geholpen bij het doordenken van essentiële elementen voor succesvolle en duurzame Dx-projecten. Hij schrijft dat de EDUCAUSE Task Force voor Digital Transformation sinds 2018 onderzoek heeft gedaan naar de betekenis van digitale transformatie voor het (hoger) onderwijs. De combinatie van twee sets van factoren leidt daarbij tot echte transformatie: externe signalen zoals technologische ontwikkelingen, en interne intentionele veranderingen op het gebied van cultuur en personeel. De combinatie van deze factoren leidt tot echte transformatie (Intentional Shifts in Technology + Culture + Workforce = Digital Transformation).

De recente explosie van AI-ontwikkelingen is volgens Weil van grote invloed op digitale transformatie en markeert volgens hem zelfs een nieuw tijdperk in digitale transformatie. Weil stelt dat AI de effecten van technologische, culturele en personele verschuivingen kan versnellen en vermenigvuldigen. AI dient ook als een ontwrichtende kracht, waardoor instellingen vele aspecten van hun onderwijs en processen moeten heroverwegen.

Weil benadrukt dat voorbereiding op door AI-versnelde Dx 2.0 een focus vereist op technologie, cultuur en personeel:

Technologie: Weil adviseert om een robuust datanetwerk op te bouwen, essentieel voor AI-gestuurde inzichten en richtlijnen. Dit vereist volgens hem investeringen in dataverzameling, veilige circulatiesystemen en een geavanceerd analysekader. Belangrijk is ook een effectief datagovernanceproces met duidelijke privacybeleid en procedures. Verder benadrukt hij het belang van universele connectiviteit door campusbrede Wi-Fi en samenwerking met mobiele providers voor uitgebreide mobiele dekking. Schaalbare computermiddelen zijn cruciaal. Daartoe behoort onder meer vereisten en kosten voor hulpmiddelen op basis van institutionele LLM’s. Hij pleit ook voor gelaagde ondersteuningsdiensten in zowel IT-afdelingen als functionele afdelingen. Het bijhouden van de roadmap van corporate partners op het gebied van AI-ontwikkelingen is volgens hem ook essentieel voor institutionele strategieën.

Cultuur: Weil onderstreept de uitdaging in het verschuiven van een cultuur van scepticisme naar AI-acceptatie. Hij stelt voor om een cultuur van AI-begrip te bevorderen, inclusief vertrouwen, transparantie en partnerschap. Dit kan door communicatie, samenwerking, en het delen van begrip over ethische, wettelijke en privacyaspecten van AI. Degenen die AI in een vroeg stadium adopteren kunnen worden ingezet om hun ervaringen te delen en om anderen te betrekken bij AI-gebruik.

Personeel: Weil stelt voor dat instellingen het effect van AI op de arbeid onderzoeken. Hij adviseert om AI-verkenningssessies te houden om te leren over het gebruik en de beperkingen van AI-applicaties. Ook raadt hij aan om na te denken over de invloed van AI op banen en taken, en om kansen te bieden voor het verbeteren van vaardigheden die nodig zijn voor het gebruik van AI. Dit alles om personeel te helpen inzien dat AI een kans biedt om zich te richten op complexere taken en innovatieve manieren om waarde toe te voegen.

Verder geeft hij in zijn bijdrage voorbeelden van de impact van Dx 2.0, versterkt door AI. Deze impact heeft betrekking op tal van aspecten van het (hoger onderwijs), waaronder de beleving van lerenden, doceren en leren, processen op de campus (zoals databeheer en IT-ondersteuning), ervaringsleren (o.a. dankzij door AI gegenereerde simulaties) en onderzoek. Weil besluit met aanbevelingen voor het bevorderen van Dx 2.0-initiatieven, waaronder het stimuleren van gesprekken over de campus, het werken aan AI-gerelateerde beleidsvorming en ethische overwegingen, en het focussen op korte en lange termijn plannen (één, twee en vijf jaar).

Mijn opmerkingen

Dave Weil’s artikel illustreert de cruciale rol van AI bij het vormgeven van de toekomst van digitale transformatie in het (hoger) onderwijs. Hij legt terecht de nadruk op veranderingen op het gebied van technologie, cultuur en personeel. De invloed van AI strekt zich ook uit tot tal van aspecten van het onderwijs, zeker niet alleen het primaire proces.

Weil maakt duidelijk dat deze ontwikkeling veel inspanningen vraagt van onderwijsinstellingen en opleidingsinstituten. Het is wat mij betreft de vraag of menig instelling en instituut over voldoende ’transformatief vermogen’ beschikt om aan de slag te gaan met digitale transformatie 2.0. Binnen veel organisaties is men vooral bezig met digitalisering, en veel minder met digitale transformatie. Dit is overigens geen probleem zo lang het onderwijs een redelijk gesloten sector is die in ruime mate publiek gefinancierd wordt, door wet- en regelgeving beschermd wordt tegen concurrentie, die voldoende lerenden aantrekt en waarbij de concullega’s ook traag transformeren. Daarnaast verschilt de context van verschillende onderwijsinstellingen. Het is bijvoorbeeld de vraag of elk type onderwijs even hart wordt geraakt door deze ontwikkeling. De impact op economieonderwijs zal bijvoorbeeld verschillen van de impact op onderwijs waarin tactiele vaardigheden belangrijk zullen blijven.

Mijn bronnen over (generatieve) artificiële intelligentie

Deze pagina bevat al mijn bijdragen over (generatieve) artificiële intelligentie, zoals ChatGPT.

The post De tweede fase van digitale transformatie binnen onderwijs en opleiden first appeared on WilfredRubens.com over leren en ICT.
Lees het hele artikel