Bloggers

Een overzicht van blogs geschreven door aanbieders die zich hebben aangesloten bij e-Learning.nl.


Van Sibrenne Wagenaar | 10-08-2021 | Article Rating | (0) reacties

Large-scale online cursus ontwerpen? Maak slim gebruik van samenwerkend leren

Large-scale online events met samenwerkend leren

Bij large-scale online courses (100+ deelnemers) is de grote uitdaging om mensen betrokken te houden. Het is makkelijk voor mensen om af te haken: door dringende zaken die eerst af moeten, door leeropdrachten die niet precies aansluiten, door het niet snappen van het platform…. Gratis aanbieden werkt ook niet mee: de drempel voor deelnemers om aan te melden is heel laag, maar ook om weer over te slaan. Samenwerkend leren kan helpen om mensen online betrokken en gemotiveerd te houden. In deze blog motiveer ik dat mijn ervaringen met de food system cursus.

In mei werd ik gevraagd de gratis food systems e-course samen met Wageningen Universiteit en the Netherlands Food Partnership te ontwerpen en faciliteren voor 500 deelnemers van over de hele wereld. Ik vond dit meteen een super leuke opdracht. Zo’n grote en diverse groep! Ik zag het als mijn persoonlijke uitdaging om te zorgen dat de 500 mensen actief zouden blijven, en dat ze ook echt food systems denken zouden gaan toepassen. Het werd een traject van 5 weken: 4 met een eigen thema. Halverwege was er een inhaalweek. De tijdsinvestering was 16 uur.

Ik heb er voor gekozen om sterk in te zetten op samenwerkend leren. Dit bestond uit groepsopdrachten met als uiteindelijke opdracht om samen een blog te schrijven. De beste blogs werden door een expert jury beoordeeld en gepubliceerd. Deze samenwerkingsopdracht was een belangrijke factor om mensen actief te houden en is hoog gewaardeerd. Een aantal spontane reacties online:

 

“Daar gaan we Groep 17- de “Voedselambassadeurs”!, Ik ben blij met de toewijding en respect van onze leden, dankzij onze teamleider”
“Mijn Groep 1 collega’s: het is goed samenwerken met iedereen. Bedankt Yvonne voor het vakkundig leiden van de groep. Laten we de moed erin houden”
“Groep 8: het was een geweldige reis!”

Mijn eigen ervaring met online afhaken

Ik deed zelf voor de vakantie mee aan de Learning Experience through Design workshop van NovoEd. Ik wilde deze echt afmaken. Ik had er veel zin in, redelijk wat tijd en een goede case. Toch ben ik afgehaakt. Ik moest wennen aan het platform. Ik wilde graag feedback op mijn casus en meldde me aan voor een groep met het idee zo feedback te krijgen, er zaten echter 100 mensen in deze groep zodat ik teleurgesteld werd. Ik schaamde mij diep toen ik een maand later zag dat ik wel degelijk een comment had! Omdat ik geen notificatie had gekregen had ik dit niet gezien. Een groter opsteker wel dat mijn tekening tijdens een Zoom sessie werd getoond als voorbeeld. Toen ging ik op vakantie- en haakte af. Zo zie je dat er veel afhaakmomenten kunnen zijn. Kon ik dat beter doen door samenwerkend leren?

Is iedereen betrokken gebleven in de Food systems cursus?

Geen 100% maar wel 54%! De cursus had in totaal 558 deelnemers die werden geselecteerd om deel te nemen aan de cursus. Van deze deelnemers hebben 299 de e-cursus afgerond en hun certificaat behaald (54%). Ik ben heel trots en tevreden. Dit is een hoog percentage in vergelijking met andere grootschalige online cursussen. Onderzoek van Katy Jordan wijst uit dat in Massive Open Online Courses (MOOC’s) het voltooiingspercentage de 20% kan benaderen, maar dat de meeste MOOC’s een percentage van minder dan 10% hebben. Sommige MOOCs zijn wel nog grootschaliger tot 50.000 deelnemers, ik kan me voorstellen dat dat de voltooiing wel lager maakt.

Is het glas halfvol of halfleeg? Misschien vind jij 54% ook wel laag? Ik werk regelmatig met mensen die minder ervaring hebben met dit soort online trajecten en 54% heel laag vinden. Zij vergelijken het met face-to-face opleidingen die bijna op 100% zitten. Online biedt veel meer flexibiliteit, misschien leert iemand wel veel door aan 2 modules mee te doen en alleen de bronnen die relevant zijn te volgen.

Hoe meet je succes?

Succes kun je op meerdere manieren meten: observeer en meet. Bij het interpreteren helpt het als je het kunt vergelijken met andere online cursussen.

  1. Observaties. Mensen reageerden super enthousiast, er werd langzamerhand steeds meer op elkaar gereageerd.

“Tijdens deze cursus zijn de verwachtingen overtroffen. Ik ben erg dankbaar om deel uit te maken van deze community van wetenschappers en mentoren. De begeleiders waren geweldig en zeer rijk aan kennisuitwisseling. Nogmaals bedankt WCDI!”

“Aan onze begeleiders, heel erg bedankt. Jullie waren geweldig om zoveel kennis met ons te delen dat je mijn kenniskloof hebt overbrugd. Ik ben WCDI eeuwig dankbaar voor deze gratis training op maat. Aan mijn mede-deelnemers, bedankt voor het verbinden en hopelijk houden we contact. Karibu Tanzania”

“Ik heb genoten van de modules en hoe ze zijn ontworpen. Ik heb geleerd en maak goed gebruik van de opgedane kennis. Een grote waardering voor alle begeleiders en WCDI. Ik kijk uit naar samenwerking tussen een deel van de resource persons en mijzelf op het gebied van voedselveiligheid en biotechnologie. Heel erg bedankt!”

2. Meet. De betrokkenheid kun je ook kwantitatief meten. De eerste week waren er 3800 reacties, maar de andere weken werden dat er nog meer – boven de 4000. Er waren tussen de 180 en 280 deelnemers in de plenaire sessies met gastsprekers, terwijl de opnames ook nog eens gemiddeld 150 keer zijn bekeken.

46% zijn afhakers. Dit waren vooral mensen die niet gestart zijn, of mensen die na de eerste week afhaakten. 25% is nooit gestart met de cursus ondanks het feit dat we ze een week naar de start nog eens apart hebben gemaild dat ze de plek in nemen van andere mensen die ook mee wilden doen.

Als je deze mensen zou willen ondersteunen heb je wellicht meer persoonlijke aandacht nodig wat veel tijd kost. 22 mensen die niet gestart zijn hebben nog wel gereageerd op onze survey en hieruit blijkt dat drukte de belangrijkste factor was.

Wat waren de belangrijkste succesfactoren?

Een belangrijke randvoorwaarde om mensen te betrekken: goede inhoud – praktijkgericht

Het lijkt misschien een open deur maar de inhoud van de food systems cursus was relevant en praktisch. Het onderwerp food systems is relevant vanwege de grote uitdaging: hoe voeden we 9-10 miljard monden in 2050? In september is er een belangrijke food summit georganiseerd door de UN. De inhoud van de eerste editie was ontwikkeld in samenwerking met experts van de Wageningen Universiteit en een externe consultant, allen met veel veldervaring. Dit was de tweede editie van de food systems e-course. Dat betekende dat we wisten dat de inhoud goed en relevant was. Veel korte, relevante videos en cases en interessante sprekers in de synchrone Zoom sessies. Het voordeel van een tweede editie was ook dat het kernteam goed op elkaar was ingespeeld. In dit geval waren de experts al praktijkgericht wat een groot voordeel was. Mijn rol was de vragen aanscherpen en het organiseren van samenwerkend leren.

Samenwerkend leren als onderdeel van een bredere visie op sociaal leren

Samenwerkend leren was onderdeel van sociaal leren. Andere onderdelen waren het het vormen van een groepsgevoel, bouwen aan vertrouwen, en leren van elkaar. We hebben het platform Curatr binnen StreamLXP, gebruikt. Hierbij is het makkelijk om mensen te laten uitwisselen. Er was een netwerk café waar mensen zichzelf voorstelden, op de kaart zetten.

“Deze kaart is zo gaaf! Het is leuk om te zien dat er nog drie anderen uit mijn land in de cursus zitten.”

Het netwerk café was ook open voor mensen met een oproep voor samenwerkingen of advies. Denk aan dit soort oproepen waar veel reacties op kwamen.

“Ik werk aan een boekvoorstel gericht op het snijvlak van stadslandbouw en gedwongen ontheemding/humanitaire crisis. Het zal grotendeels gericht zijn op case studies uit het veld. Gezien de schat aan expertise in deze e-course, vroeg ik me af of jullie in je werk projecten zijn tegengekomen die gericht zijn op tuinieren/landbouw voor vluchtelingen of intern ontheemden (IDP’s)?”

Een andere manier van sociaal leren was via de open space. Na de inhaalweek hebben we belangrijke thema’s die opkwamen uit de discussies door deelnemers een plek gegeven in een open space zodat mensen hier verder op door konden praten. Ook hebben we een aantal deelnemers in een Zoom sessie gevraagd hun case in te brengen.

Het facilliteren was ook gericht op het creëren van een groepsgevoel. In de mailtjes werden mensen met een interessante bijdrage genoemd, het netwerk werd zichtbaar gemaakt door een kaart maar ook door het maken van een Youtube playlist van favoriete songs van deelnemers. Bij het afspelen wordt je je weer bewust van de grote diversiteit in de groep. De playlist was zeker populair, tot het laatst werden er nog nieuwe liedjes bijgedragen.

De Youtube playlist

Gamification

Last but not least waren er elementen van gamification. Het leaderboard maakt zichtbaar wie er meest actief zijn en wiens reacties gewaardeerd worden. Op een gegeven moment werd het een race tussen drie deelnemers die veel reacties en documenten gingen plaatsen met als doel hoog te komen. We vroegen ons af of hoe we hier mee om moesten gaan maar het leek niet storend voor het leerproces en gebeurde wel met een kwinkslag. Wel hebben we ook bewust andere mensen beloond, bijvoorbeeld de mensen met een bijzondere casus of de eerste met een certificaat.

Online samenwerkend leren bij grote aantallen: strak aansturen

Met 500 deelnemers kost het begeleiden van groepjes veel tijd. Tijdens de intake konden mensen zich vrijwillig aanmelden voor groepswerk, waarbij we het duidelijk maakten dat dit een extra 4 uur zou kosten. We hoopten op maximum 120 mensen (20 groepjes van 6), dit werden er echter 370! Even schrikken maar ook leuk. Veel mensen die zich niet hadden aangemeld tijdens de intake, wilden toch heel graag mee doen toen ze het enthousiasme van de anderen zagen. We hebben nog een nieuwe bonus groep gevormd voor deze deelnemers.

Om het behapbaar te houden kozen we voor heldere opdrachten en het inzetten van mentoren. Iedere groep had een eigen mentor – niet voor inhoudelijke begeleiding maar vooral om te benaderen bij procesvragen. Elke mentor heeft deze rol weer anders ingevuld.

We hebben er tevens voor gekozen om mensen in te delen naar regio/ taalgebied, dus bijvoorbeeld Frans-talig West-Africa samen, Spaanstalige mensen samen. Het voordeel was dat ze in de eigen taal konden overleggen en geen gedoe met tijdszones hadden. Een enkele keer liep dat in de soep omdat er opeens een dame uit Azië in een Franstalige groep zat. Ik denk zelf dat dit een belangrijke succesfactor is geweest, ook om elkaars context te begrijpen. Met name voor de Latijns-Amerikaanse groepen.

Last but not least hebben we de groepen laten werken aan een real life case van één van de groepsleden. Hierdoor werd de eerste opdracht vooral gevuld met kennismaken en het kiezen van een casus. Dit kostte relatief veel tijd maar leidde er wel toe dat het heel praktijkgericht was en deelnemers de diepte in konden gaan.

Een aantal manieren waarop we het groepswerk strak hebben aangestuurd.

  • Vier korte opdrachten van een uur met strakke deadline, alle opdrachten stonden online en werden in de Zoom sessies nog een keer toegelicht. De opdrachten werkten toe naar een duidelijke eindopdracht: het schrijven van een blog
  • Er was gegarandeerd feedback door experts; maar alleen na het inleveren voor de deadline
  • Er was de mogelijkheid om elke woensdag na de gastspreker een uur in je eigen groep in Zoom te werken. Veel groepen hebben hier wel gebruik van gemaakt.
  • In de eerste opdracht stimuleerden we het aanmaken van een Whatsapp, Viber of Signal groep voor snelle communicatie binnen de groep. Enkele groepen kozen juist voor email als communicatiemiddel.
  • Het vragen naar een contactpersoon. Dit maakte het makkelijk even contact te leggen.

We vroegen in de eerste opdracht om een naam te kiezen voor de groep. Dit werden namen als “11 tomatoes”, “Simba”, “Asian Booster” en “los Andinos”.

Het vrijwillig aanmelden voor groepswerk werkte super goed voor de motivatie. Van de 38 groepen is maar 1 groep niet van start gegaan. Er zijn 34 groepen die een goede eindopdracht hebben ingeleverd. In elke groep waren echter maar 4-6 mensen actief. Ik ben benieuwd of dat percentage hoger zou zijn als je groepen van 4-5 mensen zou vormen. Ook het feit dat je als groep kon winnen heeft geholpen. De groepen waren gemotiveerd om een blog in te dienen, en er was een gerespecteerde jury en heldere beoordelingscriteria.

Deelnemers met groepswerk komen verder in de cursus

Het mooie van het Curatr platform is dat je groepjes kunt vormen aan de achterkant waarvan je de prestaties wilt vergelijken. Zo hebben wij deelnemers met een zonder groepswerk vergeleken. De voortgang wordt gemeten in punten. De groepsmensen haalde duidelijk meer punten.

 

De gemiddelde score van de deelnemers met groepswerk was: 317,3

De gemiddelde score van de deelnemers zonder groepswerk was: 219

Dit kan natuurlijk ook kip en ei zijn: de deelnemers met hogere motivatie geven zich wellicht eerder op voor groepswerk. Maar gelukkig is er ook ander onderzoek wat laat zien dat samenwerkend leren bijdraagt aan de capaciteit voor zelfsturend leren.

Wang et al beschrijven in ‘How does group cooperation help improve self-directed learning ability in nursing students? A trial of one semester intervention‘ dat groepswerk bij verpleegsters bijdraagt aan zelfsturing- en samenwerkingsvaardigheden en zo bij online leren deelnemers helpt om hun eigen leeractiviteiten te plannen. Ik denk zelf dat het bij groepen die van elkaar leren ook werkt om sociaal kapitaal te ontwikkelen binnen de cursus. Zo werd in een van mijn eigen groepjes iemand ziek en kreeg van alle kanten sterkte toegewenst en bedankjes voor zijn inzet. Ook in korte tijd kan zo’n band ontstaan. Ook een tweede studie ‘Does collaborative learning improve student outcomes for underrepresented learner?‘ heeft als uitkomst dat samenwerkend leren leidde to betere leerresultaten, gevoel van community en minder uitval. 

We hebben ook gevraagd van welke leeractiviteiten ze het meest hebben geleerd. De online bronnen, plenaire sessies en online discussies scoren het hoogst maar ook is er een groep die het groepswerk op de eerste of tweede plek zet.

Forms response chart. Question title: Which element has contributed most to your learning process? (rank all elements). Number of responses: .

Ook intake, feedback en een certificaat hebben een steentje bijgedragen

Naast sociaal leren en goede inhoud waren er denk ik nog een aantal factoren die mee hebben geholpen. Allereerst een goede intake en selectie. Mensen werden gevraagd of ze tijd hadden (een aantal antwoordden nee en zijn dus ook niet geselecteerd :)) en wat hun motivatie was. Uit meer dan 900 aanmeldingen werden deze 500 geselecteerd. Daarnaast was er continue feedback, van de experts op de bijdragen en de mentoren hielpen mee. Dit is zeker gewaardeerd maar er werd om nog meer feedback gevraagd. Daarnaast was er een heldere opbouw met elke week een eindopdracht: de poort naar de volgende week. Als alle poorten doorlopen waren konden mensen een certificaat downloaden. Dit was zeker een stimulans voor veel deelnemers.

“Jippieeeee! Op 30 juni heb ik mijn certificaat behaald. Nadat ik de laatste quiz verschillende keren had geprobeerd, kwam ik uiteindelijk over de streep. Ik wil de organisatoren van deze cursus, al onze geweldige begeleiders, mentoren bij de plenaire sessie en alle deelnemers heel erg bedanken voor het feit dat ze de afgelopen 5 weken onvergetelijk hebben gemaakt voor mij, met plezier tijdens het leren. Jullie worden allemaal erg gewaardeerd. Veel knuffels!”

“Ik voel me goed, heel goed, want ik heb vandaag mijn certificaat gekregen. Mijn waardering gaat uit naar alle begeleiders van de vier modules. Meneer Erik Slingerland, onze mentor, bedankt voor je tomeloze inzet om ervoor te zorgen dat we de groepsopdrachten op tijd af hebben. Aan de organisatoren van de cursus en het hele WCDI-team, God zegene u dat u ons deze kans geeft. Mede deelnemers… Proficiat aan jullie allemaal. WE HEBBEN HET GEDAAN!!”

Conclusie

Het is duidelijk dat samenwerkend en sociaal leren hebben bijgedragen aan het betrokken houden van deelnemers. Dit begeleiden kost tijd, maar kun je minimaliseren door strakke invulling en gebruik van vrijwillige mentoren. Online moet je anders naar deelname kijken. Iemand die niet volledig deelneemt maar wel meedoet aan twee online sessies kan hier ook iets uit leren wat hij/ zij wil leren, zelfsturing en keuzes maken worden belangrijker. Het lijkt erop dat een percentage van 50% een goede prestatie is voor een grootschalige online cursus.


Lees het hele artikel


Hoe waardeert u deze bijdrage?




Reacties

Plaats hieronder uw reactie.

Naam (verplicht)

E-mail (verplicht)

CAPTCHA Afbeelding
Voer de hierboven staande code in: