Potentie en verbeterpunten TPACK-spellen
Het TPACK-model kan onder meer worden gebruikt voor het ontwikkelen van ‘blended learning’. Er zijn ook spellen ontwikkeld die hierbij gebruikt kunnen worden. Ik zie hier voordelen in, maar ook verbeterpunten.
Bron: http://kleppendicht.nl/2017/06/11/tpack-triplets-is-er/
Zelf heb ik het TPACK-model in een aantal stappen vertaald die ik tijdens ontwikkelsessies doorloop. Bij ROC Midden-Nederland heb ik kennis gemaakt met een ontwerpaanpak van Margriet Wassing die TPACK en het ADDIE-model combineert. Op TPACK.nl vind je “TPACK-NL, the game”. Door middel van kaartjes kun je met collega’s gezamenlijk nadenken “over de mogelijkheden van verschillende technologieën ter ondersteuning van inhoud en (vak)didactiek.” Via een sjabloon kun je het spel aanpassen aan de eigen situatie.
Michel van Ast heeft in “TPACK is geen spelletje” geschreven dat hij met deze game maar moeilijk uit de voeten kan. Het is in feite geen spel, het aantal kaarten is beperkt en de kaarten doen weinig recht aan verschillen in een groep.
Verder schrijft hij dat de inhoud van de technologie- en didactiek-kaartjes van een te verschillende orde zijn en dat kaarten over vakinhoud te globaal zijn.
Samen met Patricia van Slobbe heeft hij daarom TPACK Triplets ontwikkeld dat je -nadat je je mailadres en naam hebt achtergelaten- kunt downloaden.
TPACK Triplets bestaat uit mooi vormgegeven -zelf uit te printen- speelkaarten (technologie, didactiek, inhoud) en een uitgebreide handleiding. Deze handleiding bevat onder meer spelregels. De samenstellers hebben er dus echt een spel van gemaakt met de start van het spel, het spelverloop met drie handelingen, het gebruik van jokers, het einde van het spel, ‘nakaarten’ en het gebruik van lege kaarten (bijvoorbeeld bedoeld voor specifieke toepassingen). Ook geven ze een toelichting op de didactiekkaarten. Daarbij wijzen ze naar het boek ‘Kleppen dicht!’ (tip!). Op deze manier kun je dus gamification tijdens een ontwikkelsessie toepassen. Michel en Patricia willen onder meer via dit spel de dialoog tussen collega’s op gang brengen.
Ik vind dit op zich een prima initiatief. Met één belangrijke maar. Een deel van de kritiek van Michel op de oorspronkelijke game, gaat m.i. ook op voor TPACK Triplets. De inhoud van de kaartjes is wat mij betreft te globaal en vaak van een verschillend niveau. Neem: Gedeelde documenten (bijvoorbeeld Google Docs), Digibord, Social media en Smartphone (vier technologiekaarten; door de focus op het voortgezet onderwijs ontbreken er ook technologieën zoals eenvoudige en geavanceerde applicaties voor synchroon online leren).
Globale voorbeelden van didactiek zijn: Activerende werkvormen, Gamification en Samenwerkend leren. Wat betreft inhoud gebruikt men bijvoorbeeld Moderne Vreemde Talen & Nederlands (Leesvaardigheid), Geschiedenis (Historisch besef) en Biologie (Biodiversiteit).
Deze laatste indeling is minder globaal dan de TPACK-game, maar m.i. nog steeds te globaal. Helpt de combinatie ‘Economie: Arbeidsmarkt’, ‘Web 2.0 toepassingen voor interactie’ en ‘Gamification’ bijvoorbeeld bij het maken van keuzes als je niet over veel voorkennis en ervaring beschikt?
De toelichting op didactiek is handig. Maar mijn ervaring is dat veel docenten juist onvoldoende kennis hebben van
- het bestaan van specifieke leertechnologieën;
- de didactische eigenschappen van specifieke leertechnologieën.
Is dit spel daarom niet wellicht vooral geschikt voor onderwijsontwikkelaars die zonder het spel ook in staat zijn blended learning te ontwikkelen?
Michel heeft met Theo van den Bogaart en Marc de Graaf al eerder een specifieke versie voor wiskunde gemaakt. Daar kan ik me meer bij voorstellen. Verder kan ik me voorstellen dat je deelnemers bijvoorbeeld eerst een keuze laat maken uit een didactisch hoofdonderwerp (bijvoorbeeld activerende didactiek) en daarna subonderwerpen presenteert (zoals het activeren van voorkennis). Het is echter de vraag of een spel hierbij past.
Lees het hele
artikel