Met Hemelvaart weer naar Berlijn geweest
We zijn voor het vierde achtereenvolgende jaar met Hemelvaart naar Berlijn geweest. Dit keer met goede vrienden. Hier een korte impressie.
We zijn vanuit Duisburg met de ICE gereisd. Voor onze drie dagen in Berlijn verbleven we dit keer in Hotel Henri aan de Meinekestrasse, midden in het oude westen van de stad. Het hotel bevindt zich in een prachtig Berlijns pand uit de Roaring Twenties, vlak bij de beroemde Kurfürstendamm. Het hotel heeft nog typische elementen uit de Wilhelminiaanse periode, inclusief stucplafonds en antieke meubels. Een prima keuze.
Aangezien onze vrienden niet eerder in Berlijn waren geweest, hebben we een vrij gebruikelijke tour gemaakt.
Na aankomst op woensdag zijn we eerst naar de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche gegaan, een van Berlijn meest herkenbare monumenten. De oorspronkelijke neogotische kerk uit 1895 werd zwaar beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog, en de ruïne dient nu als oorlogsmonument. Naast de ruïne staat een moderne kerk uit 1963, die door Berlijners vaak ‘de lippenstift en de poederdoos’ wordt genoemd vanwege de vorm.
Vervolgens bezochten we het Kaufhaus des Westens, beter bekend als KaDeWe. Dit warenhuis uit 1907 geldt als een van Europa’s grootste warenhuizen en was lange tijd het symbool van West-Berlijn welvaart tijdens de Koude Oorlog. De fijnproeversafdeling op de zesde verdieping is met meer dan 30.000 producten een attractie op zich.
Na een borrel zijn we naar Savignyplatz gewandeld; een charmant plein omgeven door restaurants en cafés, en met de Bücherbogen onder de S-Bahn bogen.
De tweede dag startte met een taxirit naar de Oberbaumbrücke, een van Berlijn mooiste bruggen. Deze neogotische brug uit 1896 verbindt de wijken Kreuzberg en Friedrichshain en werd tijdens de Duitse deling een ‘grenscrossing’ tussen Oost- en West-Berlijn.
Direct naast de brug loopt de East Side Gallery, het langste nog bestaande stuk van de Berlijnse Muur. Na de val van de muur in 1989 beschilderden meer dan 100 kunstenaars uit verschillende landen dit 1,3 kilometer lange stuk met muurschilderingen. De bekendste afbeelding is “My God, Help Me to Survive This Deadly Love” van Dmitri Vrubel.
We wandelden naar Holzmarkt, een creatieve ruimte aan de Spree rivier. Dit gebied combineert bars, restaurants, werkplaatsen en eventueel culturele evenementen in een ontspannen sfeer. Het project ontstond uit de alternative clubcultuur en biedt een alternatief voor de commerciële uitgaansscene. Ik was hier niet eerder geweest. Leuke plek!
Alexanderplatz, het hart van het voormalige Oost-Berlijn, was onze volgende stop. Het plein werd in de DDR tijd volledig herontwikkeld met betonnen hoogbouw en socialistische architectuur. De 368 meter hoge Fernsehturm (televisietoren) uit 1969 domineert de skyline en was een prestigeproject van het Oost-Duitse regime.
We vervolgden naar Hackescher Markt, een levendig gebied met winkels, cafés en galeries. De nabijgelegen Hackesche Höfe vormen het grootste hofjescomplex van Duitsland met acht onderling verbonden binnenplaatsen. Deze Jugendstil gebouwen uit 1906 huisvesten nu winkels, restaurants en culturele instellingen. In verband met Hemelvaart waren de winkels gesloten.
In de Oranienburger Strasse bezochten we Heckmanns Höfe en wandelden we langs de Nieuwe Synagoge met haar opvallende Moorse koepel. Het gebouw uit 1866 was ooit de grootste synagoge van Duitsland maar werd grotendeels verwoest tijdens de Kristallnacht en de Tweede Wereldoorlog. De gerestaureerde voorgevel dient nu als monument en museum.
De dag eindigde bij de Gedenkstätte Berliner Mauer aan de Bernauer Strasse. Deze locatie toont hoe de muur families en buurten scheidde, met authentieke restanten van de grensbeveiligingen. Het bezoekerscentrum biedt uitleg over de geschiedenis van de Duitse deling. Vandaar uit zijn we terug gewandeld naar de Hackescher Markt voor een welverdiende borrel.
De laatste dag begon met een wandeling naar de Siegessäule (Overwinningskolom) in het Tiergarten park. Dit 67 meter hoge monument werd gebouwd ter ere van de Pruisische overwinningen in de 19de eeuw. Vanaf het uitkijkplatform heb je een panoramisch uitzicht over Berlijn, hoewel je wel 285 treden moet beklimmen. Dat hebben we ook niet gedaan.
Tussen de Siegessaule en de Rijksdag staat in de Tiergarten het Sovjet Oorlogsmonument, opgericht in 1945 ter nagedachtenis aan de 80.000 Sovjet-soldaten die sneuvelden tijdens de slag om Berlijn. Er staan inmiddels hekken omheen, waarschijnlijk vanwege protesten tegen de oorlog die Rusland nu alweer enkele jaren voert tegen de Oekraïne.
Het Reichstagsgebouw, de zetel van de Duitse Bondsdag, was onze volgende bestemming. Het gebouw uit 1894 werd zwaar beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog en kreeg na de hereniging een nieuwe glazen koepel ontworpen door Norman Foster. De koepel symboliseert transparantie in de democratie en biedt inzicht in de werking van het parlement.
De Brandenburger Tor, Berlijn beroemdste monument, staat symbool voor de Duitse geschiedenis. Deze neoklassieke triomfboog uit 1791 werd tijdens de Koude Oorlog een symbool van de verdeling, omdat het in niemandsland tussen Oost en West lag. Na 1989 werd het het symbool van de Duitse hereniging.
Het Holocaust-monument bestaat uit 2711 betonnen stenen van verschillende hoogtes op een golvend terrein. Het abstracte ontwerp van Peter Eisenman roept verschillende interpretaties op en nodigt uit tot contemplatie.
Potsdamer Platz was voor de oorlog een van Europa’s drukste pleinen, maar lag decennialang braak in niemandsland. Na de hereniging werd het volledig herontwikkeld met moderne wolkenkrabbers en culturele voorzieningen. Het Sony Center met zijn futuristische overkapping is het meest opvallende gebouw.
De volgende stop was de Topografie des Terrors, gebouwd op de fundamenten van het voormalige SS-hoofdkwartier. Dit documentatiecentrum toont hoe de nazi’s hun terreurregime organiseerde, waarbij propaganda een belangrijke rol speelde. Ook zie je hoe geleidelijk de nazi-dictatuur zich uitbreidde.
Gendarmenmarkt geldt als een van Europa’s mooiste pleinen met drie indrukwekkende gebouwen: de Franse en Duitse Dom en het Konzerthaus. We bezochten uiteraard de chocoladewinkel van Fassbender & Rausch, waar Berlijn bezienswaardigheden zijn nagebouwd in chocolade.
Het voormalige grensstation Friedrichstrasse, bekend als Tränen Palast (Paleis van Tranen), herinnert aan de pijnlijke scheidingen tijdens de Duitse deling. Hier namen Oost- en West-Berlijners afscheid van elkaar na bezoekjes, vaak wetende dat ze elkaar misschien nooit meer zouden zien. Het gebouw is nu een museum over de geschiedenis van de Duitse deling.
De beroemde boulevard Unter den Linden vormt de historische as van Berlijn. Deze avenue verbindt de Brandenburger Tor met het Stadtschloss en was het ceremoniële hart van het Pruisische koninkrijk. Langs de straat staan belangrijke gebouwen zoals de Staatsoper, de Humboldt Universiteit en de St. Hedwig Kathedraal.
Op Bebelplatz, naast Unter den Linden, vond in 1933 de beruchte boekenverbranding plaats, georganiseerd door de nazi’s. Een glazen plaat in het midden van het plein kijkt uit op een lege ondergrondse bibliotheek die plaats biedt aan 20.000 boeken. Deze kunstinstallatie van Micha Ullman herinnert aan de verbrande boeken en de gevaren van censuur. “Waar men boeken verbrandt, verbrandt men uiteindelijk ook mensen”, schreef Heinrich Heine in 1820 met een helaas voorspellende blik.
We eindigden onze tocht op het Museumeiland. Dit eiland in de Spree herbergt vijf wereldberoemde musea met kunstschatten van verschillende beschavingen. Dit UNESCO Werelderfgoed ontstond in de 19de eeuw als een cultuurcomplex voor alle burgers. De collecties lopen van Egyptische kunst tot 19de-eeuwse schilderijen. Je kunt er ook in de buurt wat drinken. Dat hebben we gedaan.
Het waren al met al weer drie mooie dagen in een stad die voortdurend verandert maar haar geschiedenis niet vergeet. Onze vrienden waren onder de indruk, net zoals wij dat waren toen we Berlijn voor het eerst bezochten.
The post
Met Hemelvaart weer naar Berlijn geweest first appeared on
WilfredRubens.com over leren en ICT.
Lees het hele
artikel