Een overzicht van blogs geschreven door aanbieders die zich hebben aangesloten bij e-Learning.nl.
Gisteren publiceerde het Dagblad van het Noorden een opiniebijdrage van de CvB-voorzitter van Hanzehogeschool Groningen, Henk Pijlman. Pijlman waarschuwt daarin om onderwijs zo veel mogelijk digitaal aan te bieden. Volgens hem verdunnen relaties door louter digitale contacten en moeten we elkaar fysiek zien om socialisatie en persoonsvorming te bevorderen. In deze blogpost vraag ik me echter af of je online niet kan werken aan binding, socialisatie en persoonsvorming, of dat we dat (nog) niet kunnen.
Voorop gesteld: ik ben geen voorstander van volledig online onderwijs, tenzij er goede redenen zijn om daar wel voor te kiezen. Online leren voor allen vergroot de sociale ongelijkheid omdat niet iedereen bijvoorbeeld thuis een geschikte omgeving heeft om online te leren. Een belangrijke reden is ook dat het veel lastiger is om elkaar te ontmoeten, terwijl dit wel heel belangrijk is voor je ontwikkeling. Daar komt bij dat je je kunt afvragen waarom je zou moeten investeren in dure technologie en een andere didactische aanpak als lerenden net zo gemakkelijk fysiek naar school toe kunnen komen. Bovendien heb je te maken met een zeer diverse doelgroep. Bij leerlingen op de basisschool maak je andere keuzes dan bij volwassenen die professionalisering combineren met werk en -dikwijls- gezin.
Henk Pijlman’s bijdrage impliceert echter dat volledig online onderwijs kwalitatief niet gelijkwaardig is aan onderwijs dat voornamelijk fysiek -face-to-face- wordt verzorgd. Pijlman stelt:
Ik ben het met Pijlman eens dat fysieke contacten, relaties, het elkaar ontmoeten, persoonlijke interacties, non-verbaal communiceren en dergelijke van groot belang zijn voor leren en ontwikkelen. Dit geldt het sterkst voor eerstejaars. Het is complex om het gebrek aan persoonlijk face-to-face contact online te compenseren.
Maar is het ook onmogelijk?
Verschillende auteurs pleiten al vele jaren voor het besteden van aandacht aan ‘social presence’ (o.a. Salmon en Garisson & Anderson). Karel Kreijns definieert dit fenomeen in zijn recente oratie als volgt: het psychologisch fenomeen waarbij anderen in de elektronische communicatie als levensechte personen worden waargenomen. Je bent dus in staat om je met behulp van leertechnologie sociaal en emotioneel uit te drukken. Lees ook de samenvatting van Judith van Hooijdonk.
Volgens mij hebben we er tot nu toe vooral onvoldoende over nagedacht over hoe we ‘social presence’ kunnen vormgeven. Mogelijk omdat we er altijd van uit zijn gegaan dat we hier toch face-to-face aandacht aan konden besteden. Je ziet ook dat bijvoorbeeld in de competentieset voor leren en lesgeven met ict en in gedragsindicatoren voor leraren van het Ixperium er geen expliciete aandacht wordt geschonken aan hoe je met behulp van ict kunt werken aan socialisatie en persoonsvorming.
We zullen dus binnen opleidingen voor aankomende docenten en bij professionalisering van zittende docenten (zoals de basiskwalificatie onderwijs) ook aandacht moeten besteden aan het bevorderen van ‘social presence’ bij online leren, en aan het bevorderen van digitale studievaardigheden.
Want als er goede redenen zijn om te kiezen voor volledig online leren, dan is het wel mogelijk om dit op een volwaardige manier vorm te geven.
Alvast enkele tips:
Naam (verplicht) Naam Is Verplicht
E-mail (verplicht) E-mail Is Verplicht Ongeldig E-mailadres
Commentaar Is Verplicht
Bericht mij via e-mail over vervolg commentaar