Stop niet met leren en ga werken!
Op Next Learning 2015 hielden Marcel de Leeuwe en Job Bilsen een afsluitende keynote met de prikkelende titel: Stop met leren, ga werken. Ik snap het punt van die titel, of misschien ook niet. Is dat het einde van de professional op het gebied van leren?
Waarom is er in veel organisaties een opleidingsafdeling? Waarom houden professionals zich bezig met leren in organisaties? We gaan er toch vanuit dat al dit ‘leren’ een gunstig effect heeft op de bedrijfsdoelen? Toch? Maar de geluiden dat de opleidingsafdeling zijn beste tijd heeft gehad, blijven aanwezig. Stop met leren en ga werken?
Het idee daarbij is dat leren gestuurd wordt door de lerende, op basis van wat er nodig is in de organisatie. Een veel gehoorde uitleg van bijvoorbeeld het 70:20:10-model is dat er meer leren moet plaatsvinden op de werkplek, in de context van de taak. Maar dat is volgens mij helemaal niet wat er wordt beoogd met het model. Het model is veel meer een beschrijving (zie ook de blog van Charles Jennings zelf). Een overdreven accent op de context van de taak is wel iets dat de meeste aandacht lijkt te krijgen. Een benadering die zeker in Nederland op congressen erg dominant is. Dus, leren op de werkplek, gedreven door de taken die uitgevoerd moeten worden. De online technologie van vandaag maakt dat mogelijk.
Daarnaast is er de trend van het zelf verrijken van informatie. Filmpjes die worden gedeeld, waar informatie aan wordt toegevoegd. Er zijn diverse partijen druk mee. Ik zie dit al een tijdje zich steeds meer ontwikkelen. Een mooi voorbeeld hiervan is TedED waar iedereen zijn eigen lesje (op basis van een video) kan maken en publiceren. De inhoudsdeskundige is hiermee leidend. Wat hij of zij weet, kan worden vastgelegd en verspreid. De online technologie van vandaag maakt het mogelijk om dit te doen.
Maar vergeet ook het aanbod niet van de grote opleidingsbureaus. Die allerlei trainingen en trajecten aanbieden: klassikaal, online of gemengd. Ik vermijd het woord blended liever, maar dat is een ander verhaal: Het eufemisme van blended learning. Het is van belang het aanbod van die bureaus te filteren. Ook daar zijn interessante ontwikkelingen te zien, waardoor dit aanbod dichter bij de lerende wordt gebracht. Het aanbod wordt steeds makkelijker ontsloten door (virtuele) tussenpersonen als Springest of EduDex. Dit creëert een aanbod van heel veel partijen in één omgeving bij elkaar. Vergelijkbaar en toegankelijk. De leveranciers geven aan wat je kunt doen. En het is direct beschikbaar voor de lerende. De online technologie van vandaag maakt het mogelijk om dit te doen.
Gelukkig wilden Marcel en Job niet zeggen dat het allemaal overbodig is wat we doen, maar – en dit zijn mijn woorden – we moeten ons werk beter integreren in de dagelijkse praktijk en aanpassen op de bedrijfsdoelen. Dat heeft consequenties voor hoe we werken, hoe we ons aanbod bepalen en creëren. Uiteindelijk moeten we als professionals op het gebied van leren en HRD toch gewoon bezig zijn om het optimale uit mensen te halen, op korte en op lange termijn. We moeten ons dus richten op alle interventies die er voor zorgen dat zij in hun organisaties beter presteren. Dat doen we samen met de andere professionals die zorgen voor een goede beloning, cultuur, veiligheid enz. Niks stoppen met leren. De afdeling opleidingen moet (weer) snel een integraal onderdeel van de organisatie worden en geen los eiland blijven. We zijn belangrijker dan ooit! Dus wat mij betreft: stop nooit met leren.
Over de Auteur
Ronny Lohuis is consultant bij The Courseware Company. Hij is ruim 15 jaar werkzaam op het gebied van e-learning en houdt zich nu vooral bezig met het implementeren van LMS’en en het optimaal gebruiken van auteurstools.
Email: lohuis@courseware.nl
Hoe waardeert u deze bijdrage?