Vijf mythes rond microlearning
Door Helma van den Berg
De opmars van microlearning in Nederland is ingezet. De kracht van microlearning wordt met mythes bekrachtigd en verkracht. Cynische opleiders noemen microlearning een hype die weer snel overwaait. Velen omarmen het en zien microlearning als de oplossing voor alle leerproblemen. Gelukkig kijken veel learning en development professionals verder. Ze nemen de tijd om te onderzoeken of ‘microlearning’ als leeroplossing effectief is. In deze column lees je daarom wat er klopt van de mythes en wat niet.
Mensen die eerder mijn blogs hebben gelezen, weten inmiddels dat ik ervan overtuigd ben dat microlearning werkt, als je het op de juiste momenten en voor de juiste doelen inzet. Wat dan die juiste momenten zijn, is een kwestie die ik steeds opnieuw ervaar, verder onderzoek en uittest. Daarnaast volg ik nauwlettend alle literatuur en onderzoeken die gepubliceerd worden over online leren. Ook luister ik naar de mening van anderen over microlearning. Dit alles geeft een steeds beter beeld van de kracht van microlearning. Het maakt dat ik steeds helderder krijg wat de essentie is van leren en wat de meerwaarde van microlearning is. Met deze kennis bespreek ik hieronder vijf mythes rond microlearning.
1. Microlearning is een nieuw idee
Deze mythe is gemakkelijk te ontkrachten. De term microleren is relatief nieuw, maar het idee erachter niet. Voor mij is de definitie van microlearning ‘een korte leereenheid die gericht is op een korte termijn leeractiviteit’. Hoe kort is dat dan? Dat is afhankelijk van de gebruiker. Maar als maker heb je er invloed op omdat je de gebruiker een boodschap wilt bieden voordat hij afhaakt door een teveel aan informatie of omdat het saai wordt. Dit betekent in de praktijk een duur van maximaal drie minuten.
We kennen inmiddels al een aantal jaren de kleine leerinterventies van Khan Academy, TedX, Duolingo en natuurlijk YouTube. Tot voor kort hadden we daar geen naam voor, inmiddels noemen we dit microlearning. Je zou kunnen zeggen dat de naam microlearning in het leven is geroepen vanwege de successen van de zojuist genoemde partijen. De term wordt nu gebruikt om uit te leggen dat vele mensen deze online leervormen gebruiken om te leren. En het mooie is dat ze de microlearnings meestal gebruiken zonder dat ze doorhebben dat ze bezig zijn met leren.
2. Het werkt omdat we kortere aandachtsspanne hebben
Steeds vaker lezen we dat we door het vele gebruik van social media een steeds kortere aandachtsspanne krijgen. In de afgelopen miljoenen jaren zouden we wél de ruimte en tijd nemen om ons te concentreren op belangrijke nieuwe zaken.
In de praktijk is er weinig overtuigend bewijs voor dit korter worden van de aandachtsspanne. Wel is bekend dat we als we nieuwe zaken voor het eerst horen, het lastig is om dit op te nemen. We weten vaak niet waar we de juiste haakjes moeten vinden om met deze nieuwe kennis aan de slag te gaan. Na 10 minuten haken we dan gefrustreerd af. Veel leerontwerpers nemen dit niet mee bij het maken van de leerinterventie omdat ze niet meer weten hoe het is om onbekend te zijn met de materie die geleerd moet worden.
We geven er de voorkeur aan om nieuwe kennis in kleine brokjes tot ons te nemen. Terwijl, als we eenmaal in het onderwerp zitten, we het niet erg vinden om uren achter elkaar door te gaan. Voorbeelden daarvan zijn het lezen van een goed boek, maar ook het uitzoeken van een probleem. Van nature houden we van verhalen en uitdagingen. Als dat in het leren ook opgenomen is, dan zijn we tot veel bereid en kunnen we veel leren.
3. Het lost automatisch het probleem van retention en kennistransfer op
Het herhaaldelijk aanbieden van korte leerinterventies past bij onze manier van leren. Het is bewezen dat deze werkwijze de paden in onze hersenen bestendigt waardoor we makkelijker het geleerde weer kunnen oproepen om te gebruiken.
Door de gebruiker kleine brokjes aan te bieden, worden de hersenen aan het werk gezet en voorkom je dat ze te veel informatie in één keer krijgen. Daarbij zul je echter wel de essentiële punten van de nieuwe kennis meerdere keren moeten herhalen voordat het blijft hangen en toepasbaar is. Liefst door het steeds weer in nieuwe vormen aan te bieden. Uiteindelijk is er sprake van kennistransfer als de kennis of vaardigheid wordt toegepast in de praktijk. Maar het is een mythe om te denken dat het steeds weer opnieuw bekijken van een video de kennistransfer borgt.
4. Het kan toegepast worden op ieder leerbehoefte
Zoals je weet kun je microlearning goed inzetten om steeds weer korte stukjes kennis op te doen. Het kan ook ingezet worden voor het opdoen van vaardigheden, vooral als dit vaardigheden zijn die je op een computer oefent. Maar ga niet volledig over op microlearning.
Leren doe je op meerdere manieren. Daarbij is bekend dat je het beste leert als je naast de kennisdrager (microlearning) ook de leerstof bespreekt met een collega, coach of met vakgenoten. Door op die momenten met elkaar verder in het onderwerp te duiken, wordt kennis echt uitgebreid.
Ook zullen we voor veel nieuwe vaardigheden praktijkkennis moeten opdoen. Denk aan het leren strikken van schoenveters of leren fietsen. Dat kun je niet leren door een video te bekijken, je zult het zelf moeten ervaren. Zelf voelen hoe je met de twee uiteinden in je handen de meest logische knoop maakt of hoe je je evenwicht bewaart op je fiets. Sommige vaardigheden hebben ook een doorlooptijd die veel langer is dan drie minuten, waardoor ze ook niet via een microlearning kunnen worden ‘voorgedaan’. Microlearning is bruikbaar, maar meestal niet de enige leerinterventie die nodig is om iets te leren.
5. Microlearning zorgt voor intrinsieke motivatie
Het niet overladen met informatie en doorlooptijd wil nog niet automatisch zeggen dat microlearning niet saai. Het afwezig zijn van negatieve zaken maakt nog niet dat iets positief is.
We willen microlearnings die relevant zijn graag tot ons nemen. We noemen een microlearning relevant als het een acuut probleem oplost en ons voordelen biedt en risico’s verkleint. Als de gebruiker het belang van microlearning niet inziet, dan is tien seconde zelfs al te lang.
Geschreven door Helma van den Berg, microlearning expert Let’s Learn.
Gebruikte literatuur:
The six common microlearning myths