Het risico van gepersonaliseerd leren
Gepersonaliseerd leren mag niet leiden tot geïsoleerd leren. Dat risico lopen we volgens Jennifer Carolan. Terwijl dat dus niet de bedoeling mag zijn van onderwijs.
Gepersonaliseerd leren is een thema op het gebied van ICT en leren dat vandaag de dag op veel aandacht kan rekenen. Er zijn hoge verwachtingen van adaptieve technologie die individuele leerpaden moet helpen realiseren op basis van analyses van grote hoeveelheden data, ingebouwde condities en acties van lerenden. De kwaliteit van menig programma is volgens mij overigens voor verbetering vatbaar (bijvoorbeeld de feedback). Bij personalisering wordt ook gekeken naar voorbeelden uit andere sectoren:
In a world where we expect our Starbucks drink customized, gifts recommended by Amazon and music playlists tailored to our taste, why should education be any different?
Volgens Carolan moeten we er echter voor waken dat lerenden eenzaam leren achter een computer, terwijl ICT eigenlijk het vermogen heeft om mensen te verbinden.
Zij stelt dat de wens om meer gepersonaliseerd onderwijs te realiseren eigenlijk voorkomt uit de behoeften van docenten om beter in te kunnen spelen op lerenden met specifieke leerbehoeften en leervragen. Sommige lerenden hebben behoefte aan extra ondersteuning (denk aan taal of rekenen), terwijl andere lerenden meer uitdaging nodig hebben. Het doel was dus ‘inclusion’: er voor zorgen dat deze lerenden binnen de boot bleven. Vervolgens bleek dat wat goed was voor deze lerenden -meer aandacht voor individuele behoeften- goed was voor alle lerenden:
Great teachers know that instruction designed around the individual ought not be isolating but engaging, purposeful and multi-modal. More powerful learning comes from interaction and idea sharing that drives greater understanding and empathy.
Jennifer Carolan meent dat je meer rekening zou moeten kunnen houden met individuele leerbehoeften, zonder lerenden geïsoleerd te laten leren.
because our schools were founded with a decidedly civic function, and a democratic society expects much more than individual achievement.
Lerenden moeten dus vooral ook leren kritisch na te denken, te beargumenteren, zorgzaam zijn voor anderen, relaties aangaan, empathisch zijn en bewust zijn van de omgeving om hen heen. Dit leer je niet in een isolement.
Gepersonaliseerd onderwijs zou daar nadrukkelijk ook aandacht voor moeten hebben. Personalisering gaat volgens Carolan dan om het kunnen inspelen op leerbehoeften van alle kinderen, bijvoorkeur na een gezamenlijke leerervaring die uitdaagt om meer verdiepend te leren.
Leertechnologieën zouden die manier van leren moeten faciliteren. Daarbij zitten lerenden nadrukkelijk niet de hele dag achter de computer. Zij geeft als goed voorbeeld een applicatie als Newsela. Deze applicatie is in staat om vijf verschillende versies van een artikel te produceren -vijf verschillende niveaus- waardoor je toch met de klas als geheel over het artikel kunt discussiëren.
Ik herken veel in Carolan’s betoog. Leertechnologieën die beogen gepersonaliseerd leren te faciliteren zijn sterk gericht op individueel leren. Ik heb in het verleden praktijkvoorbeelden gezien van leersituaties waarin lerenden wel heel erg veel individueel achter een computer zaten te leren (met ook nog eens kwalitatief slechte programma’s). Die richting moeten we zeker niet op. In mijn boek over e-learnig trends heb ik gepersonaliseerd leren daarom als volgt omschreven:
Bij gepersonaliseerd leren is sprake van leertrajecten die zijn afgestemd op het individu en waarbij de individuele lerende invloed heeft op de vormgeving van het leerproces, rekening houdend met datgene wat hij of zij al kan, kent en wil. Eigenaarschap over het eigen leerproces bevordert immers de motivatie om te leren. De lerenden leren niet individueel; interactie en communicatie met anderen zijn essentieel. De leerdoelen zijn bijvoorbeeld het resultaat van een dialoog tussen de lerende en diens begeleider.
We moeten dus inderdaad zorgen voor een afwisseling tussen het gebruik van individueel te bestuderen kwalitatief goede adaptieve online programma’s, leren via interacties tussen personen en samenwerkend leren. Leren is immers een cognitief en proces dat niet alleen cognitieve doelen wil realiseren.
Foto: “CubeSpace” by Asa Wilson – CubeSpace. Licensed under CC BY-SA 2.0 via Commons – https://commons.wikimedia.org/wiki/File:CubeSpace.jpg#/media/File:CubeSpace.jpg
Lees het hele
artikel